Jak zabezpieczyć dane osobowe – Techniczne środki bezpieczeństwa cz. 1

techniczne zabezpieczenie danych

W poprzednim wpisie przyjrzeliśmy się organizacyjnych środkom bezpieczeństwa. Natomiast w tym tygodniu pragniemy zwrócić szczególną uwagę na środki techniczne, które pomagają zabezpieczyć informacje.

Techniczne środki bezpieczeństwa

Techniczne środki bezpieczeństwa proponujemy podzielić na dwie kategorie – fizyczne oraz informatyczne. Informatyczne zabezpieczenia omówimy szczegółowo w osobnym artykule, natomiast fizyczne środki zaradcze to narzędzia, które mają za zadanie uniemożliwić osobom niepowołanym dostęp od miejsc w których przechowujemy informacje.

Ze względu na wielkość możemy je podzielić na:

  • strefy ograniczonego dostępu – gdy dysponujemy większą ilością pomieszczeń, a część z nich nie jest dostępna dla osób z zewnątrz;
  • sejfy, szafy, kasetki – kiedy dane wrażliwe przechowujemy w pomieszczeniu dostępnym dla potencjalnych klientów.

Ważniejszy jest sposób zabezpieczenia przed dostępem dla osób niepowołanych:

Klucz + zamek/kłódka

Co to jest: zamek/kłódka jest klasyczną i najbardziej powszechną metodą zabezpieczenia dostępu przed osobami niepowołanymi. Z tego powodu jest to metoda względnie tania i dostępna przy prawie każdej okazji (domontowanie zamka do szafki nie jest trudnym zadaniem).

Wady: ze względu na powszechność, działanie tej metody ma często charakter czysto psychologiczny (jest próbą zniechęcenia do podejmowania włamania), w internecie możemy zobaczyć wiele metod (np. kanał LockTube) jak otworzyć kłódki bez specjalistycznych narzędzi. Istotną kwestią jest jakość posiadanego zamka oraz innych materiałów z których wykonane są przedmioty (np. zawiasy szafy/drzwi) – z tego powodu odpowiednie zabezpieczenie może dużo kosztować. Zgubienie klucza uniemożliwia dostęp do danych – a wykradnięcie go przez osobę niepowołaną daje pełen dostęp (jednostopniowa autoryzacja).

Zalety: to najpowszechniejsza metoda dostępu do danych, nie wymaga specjalistycznej wiedzy do wdrożenia, ani drogiej infrastruktury.

Elektroniczna karta dostępu

Co to jest: elektroniczna karta dostępu jest metodą szczególnie popularną w dużych biurach, w których do wejścia do poszczególnych pomieszczeń potrzebne są odpowiednie uprawnienia.

Wady: jednostopniowa autoryzacja – wystarczy zdobyć odpowiednią kartę (lub wykonać jej kopię), żeby wejść do pomieszczenia. Przy przerwach w dostawie prądu (o ile nie mamy wewnętrznego systemu zasilania), może uniemożliwiać dostęp. Wymaga odpowiedniej infrastruktury z serwerem autoryzującym oraz elektronicznymi zamkami.

Zalety: elektroniczne karty dostępu są łatwe w użyciu, dają podstawową możliwość kontrolowania pracowników (np. kiedy przyszli/wyszli) oraz pozwala na zarządzanie uprawnieniami – aby osoby miały dostęp tylko do pomieszczeń, które są im potrzebne w pracy.

Kod dostępu

Co to jest: to również system z elektronicznymi zamkami do pomieszczeń, jednak w tym przypadku osoby autoryzują się poprzez znajomość odpowiedniego kodu.

Wady: kosztowna infrastruktura (choć tańsza niż w przypadku elektronicznej karty dostępu ponieważ zamki nie muszą być podłączone z serwerem autoryzującym); jak pokazuje praktyka – kody są rzadko zmieniane, więc osoby zwolnione/zdegradowane nadal mogą mieć dostęp. Ponadto jest to system, który wymaga od pracowników pewnego rygoru, ponieważ kod jest łatwy do podpatrzenia.

Zalety: niewątpliwą zaletą jest szybkość dostępu do danych. Koszt infrastruktury jest jednorazowy, a kody mogą być używane przez wielu pracowników.

Alarm

Co to jest: alarm w zasadzie nie uniemożliwia dostępu do danych, ale pozwala stwierdzić ich naruszenie przez osoby niepowołane. Najprostszą metodą jest reakcja na przerwanie obwodu lub wiązki laserowej – w momencie otwarcia drzwi przerywamy obwód co powoduje wywołanie alarmu.

Wady: znane są metody pozwalające na ominięcie alarmu. Poza tym ważne jest odpowiednie ustawienie czułości alarmu – tak, aby działał w każdym przypadku kradzieży, ale nie włączał się bez potrzeby, co często jest trudne do wdrożenia.

Zalety: dobry alarm pozwala automatycznie reagować natychmiast po incydencie, co może mieć kluczowe znaczenie, aby dane nie wyciekły poza firmę.

Monitoring

Co to jest: to sieć kamer które położone w odpowiednich miejscach pozwalają dokumentować co dzieje się w całej firmie. W razie potrzeby nagrania z monitoringu mogą służyć za materiał dowodowy w sprawach sądowych.

Wady: ze względu na ilość kamer oraz informacji przez nich przesyłanych kosztowna może być archiwizacja danych; istotne jest również poprawne rozmieszczenie kamer, aby obejmowały wszystkie krytyczne miejsca.

Zalety: ze względu na dużą powszechność kamer jest to rozwiązanie stosunkowo tanie; ponadto często pozwala na jednoznaczne zidentyfikowanie osoby która dopuściła się przestępstwa.

Ochrona

Co to jest: to w skrócie osoba, której zadaniem jest fizyczna ochrona miejsca pracy (pomieszczeń, wyposażenia oraz osób w nich przebywających).

Wady: gdy do firmy przychodzi dużo klientów lub ma miejsce duża rotacja pracowników – prawidłowa weryfikacja ich tożsamości jest niemożliwa; również ze względu na stworzenie dodatkowego etatu (a prawdopodobnie dwóch) jest to stosunkowo droga forma ochrony.

Zalety: w przypadku bezpośredniego zagrożenia w firmie mamy osobę, która bezpośrednio odpowiada za bezpieczeństwo osób i mienia.

Podsumowanie

Jednak najbardziej powszechne są systemy mieszane, gdzie np. oprócz odpowiednich kart dostępu przy wejściu do budynku zatrudnione są osoby uprawnione do sprawdzenia tożsamości osób wchodzących do biur, a dane szczególnie wrażliwe trzymane są w szafach pancernych zamkniętych kluczem oraz kodem. Takie rozwiązanie potęguje poziom bezpieczeństwa, oraz uzupełnia słabe strony poszczególnych metod.

PODOBAJĄ CI SIĘ TREŚCI NA BLOGU?

Dołącz do subskrybentów newslettera, aby otrzymywać ciekawe treści, które pomogą Ci zatroszczyć się o bezpieczeństwo Twoje i Twojej organizacji.

KLIKNIJ W PONIŻSZY PRZYCISK!

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

pięć × 5 =

error: Content is protected !!